W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Obejrzyj :OBEJRZYJ I PRZEMYŚL
OBJAWIENIA ŚW. JULIANNY Z CORNILLION
Uroczystość Bożego Ciała jest uczczeniem Boskiego
Ciała i Krwi Chrystusa. Pomysłodawczynią tej Uroczystości jest ŚW. JULIANNA Z
CORNILLION (1193-1258). Była ona przełożoną sióstr augustianek w Mont
Cornillion koło Liege. W 1245 roku św. Julianna doznała objawień, w których
Chrystus zapragnął aby ustanowiono dzień, w którym cały Kościół obchodziłby
Uroczystość Jego Ciała i Krwi. Zażyczył sobie także aby był to czwartek po
Uroczystości Trójcy Przenajświętszej. Dlaczego Czwartek? Otóż dlatego iż to
właśnie podczas ostatniej wieczerzy w wieczerniku, która odbyła się jak wszyscy
dobrze wiemy w Wielki Czwartek Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii,
ofiarując swoje mistyczne Ciało i Krew.
PIERWSZA PROCESJA EUCHARYSTYCZNA
Biskup Liege Robert po dokładniejszym zbadaniu
objawień św. Julianny postanowił spełnić życzenie Jezusa. W 1246 roku odbyła
się pierwsza procesja Teoforyczna (Eucharystyczna). Jednakże w tym samym
roku umiera biskup Robert, a wyższe duchowieństwo i teolodzy Liege potępili ten
typ okazywania Chrystusowi czci i niemal nie oskarżyli Julianny o herezje oraz
przenieśli ją karnie na inną placówkę na prowincji. Jednak na skutek
interwencji archidiakona katedry w Liegne, Jakuba który przedstawił sprawę
kardynałowi Hugo, z powrotem zatwierdzono ten zwyczaj. Ten sam archidiakon,
Jakub leodyjski,w 1251 roku poprowadził po raz drugi uroczystą procesję ulicami
Liegne. Co ciekawsze, archidiakon ten został za niedługo papieżem i przyjął
imię Urbana IV. On też zatwierdził i wprowadził do Rzymu to święto, po cudzue
Eucharystycznym w Bolsenie (Włochy).
CUD EUCHARYSTYCZNY
W 1263 pielgrzymujący do Rzymu ksiądz Piotr z Pragi
zatrzymał się w Bolsenie. W czasie odprawiania Mszy św. Hostia w jego rękach
zaczęła krwawić. Natychmiast pokazał to przebywającemu w Orvieto papieżowi
Urbanowi IV, który wziął korporał, umieścił go w relikwiarzu w katedrze w
Orvieto i ogłosił, iż miał miejsce cud eucharystyczny. Cud ten wpłynał na
ogłoszenie w 1264 nowego święta: Święta Ciała i Krwi Pańskiej ("Bożego
Ciała"). Urbana IV korzystając z obecności św. Tomasza z Akwinu na dworze
papieskim polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych na tą uroczystość. Stąd
się też wzięła pieśń, którą znamy do dzisiaj: "Przed tak Wielkim
Sakramentem...".
BOŻE CIAŁO NA ZIEMIACH POLSKICH
W Polsce z procesją Bożego Ciała spotykamy się już w
XIV wieku w Płocku i Wrocławiu. W wieku XVI do Polski przychodzi zwyczaj
który notabene przybył z Niemiec, a chodzi dokładniej o tradycję czterech
ołtarzy przy których są czytane cztery ewangelie. Od dawna jest znany też zwyczaj,
że do kościoła na czas Oktawy Bożego Ciała przynoszono wianki z ziół i ziemię z
pól. Po zakończonej oktawie brano ziemię i kładziono na polach prosząc Boga o
dobre plony a wianki wieszano na ścianach domostw. Wianki te miały ciekawe
zastosowanie. Otóż gdy zmarł jakiś domownik wianki te kładziono mu pod głowę.
Zmielone także zioła z tychże wianków podawano z wodą chorym zwierzętom aby
przywrócić je do zdrowia.
WIELKI DAR
Jak widać Uroczystość Bożego Ciała i Krwi Chrystusa ma
dużo szerszą tradycję niż nam się może zdawać. Jest to jedno z najważniejszych
świąt w Kościele. Jest to podziękowanie Jezusowi za dar Eucharystii, za to że
dał nam się cały! Kochajmy Eucharystię tak jak ŚW. TARSYCJUSZ *, który nie
zawahał się oddać życia za Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Dlatego prośmy właśnie podczas tej Uroczystości, Pana Jezusa o dobrych i
gorliwych kapłanów, polecając Mu całe Duszpasterstwo Kościola.
* św. Tarsycjusz: MĘCZENNIK EUCHARYSTII -
ŚW.TARSYCJUSZ
TEKST PIESNI ŚW. TOMASZA Z AKWINU
ułożona na dworze papieskim Urbana IV w natchnieniu po
Cudzie Eucharystycznym w Bolsenie:
„PRZED TAK WIELKIM SAKRAMENTEM”
Przed tak wielkim Sakramentem upadajmy wszyscy wraz
Niech przed Nowym Testamentem starych prawd ustąpi
czas
Co dla zmysłów niepojęte niech dopełni wiara w nas.
Bogu Ojcu i Synowi hołd po wszystkie nieśmy dni
Niech podaje wiek wiekowi hymn tryumfu, dzięki, czci
A równemu Im Duchowi niechaj wieczna chwała brzm.
Tobiasz Zbyszewski 6B
OdpowiedzUsuńEmilia Stalka VI B
OdpowiedzUsuńLena Szepke 6b
OdpowiedzUsuńOliwia Jasińska 6b
OdpowiedzUsuńNatalia Koszykowska 6b
OdpowiedzUsuńJulianna Radzio 6B
OdpowiedzUsuńMarynowski Michał 6B
OdpowiedzUsuńZuzanna Nowak 6b
OdpowiedzUsuńMateusz Jełkaszew 6B
OdpowiedzUsuń