W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen
Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj mi ochoty i zdolności, aby ta nauka była dla mnie z pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
FRAGMENTY BIBLII ZAMIESZCZONE NA BLOGU SŁUŻĄ TYLKO POGŁĘBIENIU I UMOCNIENIU WIARY
Niektóre
proroctwa Starego Testametu mówiące o Panu Jezusie
Księga proroka Izajasza
Niektóre
proroctwa Starego Testametu mówiące o Panu Jezusie
Księga proroka Izajasza
1)Izajasz (hebr. יְשַׁעְיָהוּ, Jeszajahu, Yesha'yahu oznaczającego „Jahwe jest zbawieniem”) (ur. ok. 765, zm. do 701 p.n.e.)
Zdjęcie -Księga Izajasza(źródło: Wikipedia)
(13) Wtedy rzekł
[Izajasz]: Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się
ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? (14) Dlatego Pan sam da
wam znak: OTO
PANNA POCZNIE I PORODZI SYNA, i nazwie Go imieniem Emmanuel
tzn Bóg z nami(Iz7,13-14)
1) Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad
mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. (2) Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed
Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. (3) Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów. (4) Bo każdy but pieszego żołnierza, każdy płaszcz zbroczony
krwią, pójdą na spalenie, na pastwę ognia. (5) ALBOWIEM DZIECIĘ NAM SIĘ
NARODZIŁO, SYN ZOSTAŁ NAM DANY, NA JEGO BARKACH SPOCZĘŁA WŁADZA. NAZWANO GO
IMIENIEM: PRZEDZIWNY DORADCA, BÓG MOCNY, ODWIECZNY OJCIEC, KSIĄŻĘ POKOJU. (6) WIELKIE BĘDZIE JEGO
PANOWANIE W POKOJU BEZ GRANIC NA TRONIE DAWIDA I NAD JEGO KRÓLESTWEM, KTÓRE ON
UTWIERDZI I UMOCNI PRAWEM I SPRAWIEDLIWOŚCIĄ, ODTĄD I NA WIEKI(Iz9,1-6)
(1) Któż uwierzy temu, cośmy usłyszeli? na kimże
się ramię Pańskie objawiło? (2) On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby
korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć,
ani wyglądu, by się nam podobał. (3) Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż
boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa,
wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. (4) LECZ ON SIĘ OBARCZYŁ NASZYM CIERPIENIEM, ON DŹWIGAŁ NASZE BOLEŚCI, A
MYŚMY GO ZA SKAZAŃCA UZNALI, CHŁOSTANEGO PRZEZ BOGA I ZDEPTANEGO. (5) LECZ ON BYŁ PRZEBITY ZA
NASZE GRZECHY, ZDRUZGOTANY ZA NASZE WINY. SPADŁA NAŃ CHŁOSTA ZBAWIENNA DLA NAS,
A W JEGO RANACH JEST NASZE ZDROWIE. (6) WSZYSCYŚMY POBŁĄDZILI JAK OWCE, KAŻDY Z NAS SIĘ OBRÓCIŁ KU WŁASNEJ
DRODZE, A PAN ZWALIŁ NA NIEGO WINY NAS WSZYSTKICH. (7) Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak
baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie
otworzył ust swoich. (8) Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się
przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu
został zbity na śmierć. (9) Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w
śmierci swej był [na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i
w Jego ustach kłamstwo nie postało. (10) Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem.
Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe
przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. (11) Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa
usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. (12) Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz,
za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A
On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami.(Iz 53,1-12)
1) I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści
się odrośl z jego korzeni. (2) I SPOCZNIE NA NIEJ DUCH
PAŃSKI, duch mądrości i
rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej. (3) Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ni
wyrokował według pogłosek; (4) raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i
pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika,
tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. (5) Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a
wierność przepasaniem lędźwi. (6) Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem,
pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą społem i mały
chłopiec będzie je poganiał. (7) Krowa i niedźwiedzica przestawać będą
przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał
słomę. (8) Niemowlę igrać będzie na norze kobry, dziecko
włoży swą rękę do kryjówki żmii. (9) Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po
całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód,
które przepełniają morze. (10) Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać
będzie na znak dla narodów. Do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie
miejsce jego spoczynku. (11) (Iz11,1-11)
2) Daniel (aram. i hebr. דָּנִיֵּאל – Dāniyyēl, "Bóg moim Sędzią"; gr. Δανιήλ – Daniḗl) - prorok
żyjący na dworze babilońskim i perskim na przełomie VII i VI wieku p.n.e
(26) A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach POMAZANIEC zostanie zgładzony i nie będzie dla niego...
Miasto zaś i świątynia zginie wraz z wodzem, który nadejdzie. Koniec jego
nastąpi wśród powodzi, i do końca wojny potrwają zamierzone spustoszenia. (27) Utrwali on przymierze dla wielu przez jeden tydzień. A około połowy
tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara z pokarmów. Na skrzydle zaś świątyni
będzie ohyda ziejąca pustką i przetrwa aż do końca, do czasu ustalonego na
spustoszenie.(Dn 9,26-27)
(14) Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei,
a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. (15) On
zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. (16) Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się
wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby
czytać. (17) PODANO MU KSIĘGĘ PROROKA IZAJASZA. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce,
gdzie było napisane: (18) DUCH PAŃSKI SPOCZYWA NA
MNIE, PONIEWAŻ MNIE NAMAŚCIŁ I POSŁAŁ MNIE, ABYM UBOGIM NIÓSŁ DOBRĄ
NOWINĘ, więźniom głosił
wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, (19) abym obwoływał rok łaski od Pana. (20) Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy
wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. (21) Począł
więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. (22) (Łk 4,14-22)
Pochodzenie słowa ‘Chrystus’
Pierwotnym hebrajskim słowem starotestamentowym było
‘meszijah’ (‘mesjasz’), które słownik hebrajski definiuje jako osobę
‘namaszczoną’ lub ‘poświęconą’. To dlatego Pan Jezus odnosi proroctwo Izajasza(61,1-11)
do siebie Hebrajscy królowie – zanim
nimi zostawali – byli namaszczani (ceremonialnie nacierani olejem), a więc
byli namaszczonymi (meszijah).
Słowo w języku greckim o podobnym znaczeniu – Χριστός (co brzmi jak Christos), które pochodzi
od chrio,
co oznacza ceremonialnie nacieranie olejem. Christos z
Nowego Testamentu jest transliterowany na ‘Chrystus’. Słowo ‘Chrystus’ jest
w Starym Testamencie bardzo specyficznym tytułem, wywodzącym się
z tłumaczenia z hebrajskiego na grecki, a następnie z transliteracji
z greckiego na polski. Wiemy, że biblijny ‘Chrystus’ = ‘Mesjasz’ = ‘Pomazaniec’,
i że był to określony tytuł.(źródło: https://dobra-nowina.thelife.today/wikipedia
, https://www.teologia.pl/m_k/kkk1j02.htm,)
Proszę
resztę przeczytać w podręczniku. na stronie 116/117)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz