klasa 7 a Temat:Świat antyczny wobec chrześcijaństwa (podręcznik s t r 90/91)

Czytaj Pismo Święte 

W imię Ojca i Syna i Ducha  Świętego. Amen

Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj mi ochoty i zdolności, aby ta nauka była dla mnie z pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

(Poniższy tekst ma wprowadzić Ciebie w lepsze zrozumienie tekstów biblijnych)

Resztę proszę doczytać w podręczniku na str 90/91

STAROŻYTNY RZYM https://www.youtube.com/watch?v=Qr2O2EL2hBw (zarania dziejów państwa rzymskiego jego społeczeństwo praktykowało POLITEIZM– CZYLI WIARĘ W ISTNIENIE WIELU BÓSTW, które zwykle wiązane były z siłami natury; przypisywano im też rolę opiekunów różnych czynności związanych z aktywnością człowieka starożytnego, przejawiającą się głównie w rolnictwie. Ponadto mieszkańcy Rzymu i okolicznych osad uważali, że każdy z nich może poszczycić się swoim osobistym opiekunem, którego tytułowano geniuszem. Swego stróża duchowego miało też mieć każde miejsce, zarówno to, do którego powstania rękę przyłożył człowiek (bóstwa domowe) jak i te powstałe naturalnie (lasy, jeziora góry, jaskinie). Powszechna była wiara w lary, penaty i many, które to miały być pomniejszymi duchami opiekującymi się poszczególnymi domami i mieszkającymi w nich ludźmi. 

Po podboju Grecji i Macedonii a potem także królestw hellenistycznych Rzymianie zaczęli bardzo intensywnie przejmować greckie zwyczaje religijne. Z uwagi na niewielkie różnice w postrzeganiu świata, ale też inny język, potomkowie Romulusa nadali swym bóstwom inne imiona.

Panteon bogów rzymskich:

Jowisz – król bogów, (grecki Zeus)

Junona – boginie ogniska domowego i małżeństwa (grecka Hera)

Diana – bogini łowów, opiekunka myśliwych (grecka Artemida)

Mars – bóg wojny (grecki Ares)

Neptun – bóg mórz (grecki Posejdon)

Bachus – bóg wina (grecki Dionizos)

Wenus – bogini miłości (grecka Afrodyta)

Wulkan – boski kowal (grecki Hefajstos)

Minerwa– boginka sztuki oraz mądrości i literatury ( u Greków: Atena)

Z biegiem czasu do panteonu rzymskiego, wypełnionego bogami greckimi, weszły również tradycyjne bóstwa romańskie. Głównie Westa,

Ważnym elementem religii rzymskiej była też tendencja do wyłanianie spośród bóstw tych najważniejszych, grupowania ich w triady (trójce) i oddawanie im szczególnej czci . Rzymianie mieli tendencję do przejmowania religii podbitych ludów i łączenia jej z własnymi przejawami życia duchowego, a czasem nawet do zastępowania własnych bóstw tymi nowopoznanymi.

W granicach Imperium, bowiem czczono również inne bóstwa min. egipskie, często przypisując im naprawdę wielką moc.

W okresie Rzymu cesarskiego, szczególnie zaś OD II POŁ. I W. P. N.E. NA TERENIE IMPERIUM KULTEM OTACZANO OSOBĘ WŁADCY. Każdy nowy cesarz otaczany był niemal boską czcią, co w sposób jasny stanowiło wpływ kultury egipskiej, gdzie z bóstwem utożsamiany był faraon. Ostatecznie taką formę kultu uprawomocniła dopiero decyzja DIOKLECJANA, KTÓRY OTWARCIE TYTUŁOWAŁ SIĘ DOMINUS ET DEUS (PAN I BÓG). Uwielbieniem darzono również samo miasto (kult Rzymu).

 Grecy wierzyli w wielu bogów, ich religia była więc politeistyczna. Bogowie greccy, chociaż podobni do ludzi, byli nieśmiertelni. Opiekowali się różnymi dziedzinami życia. Tworzeniem mitów, czyli opowieści o bogach i herosach (bohaterach), zajmowali się poeci. Mity były tematem utworów literackich i przedstawień teatralnych, zapewniały rozrywkę, objaśniały świat bogów i ludzi, tłumaczyły początki obrzędów oraz wyjaśniały niezrozumiałe dla Greków zjawiska.

STAROŻYTNA GRECJA https://www.youtube.com/watch?v=HnwsUyJUwUc

Na czele bogów stał Zeus. Jego znakami rozpoznawczymi były: piorun, orzeł i tarcza. Według mitów Zeus rezydował z najważniejszymi bóstwami na górze Olimp w północno‑wschodniej Grecji. Tych dwanaście bóstw tworzyło tzw. panteon olimpijski i sprawowało władzę nad światem ludzi oraz wszystkich innych bogów. Wieczną młodość i nieśmiertelność zapewniały im ambrozja i nektar. Greccy bogowie, podobnie jak ludzie, bywali kapryśni, złośliwi czy nieszczęśliwie zakochani. Zdarzało im się popełniać haniebne czyny: zdradzać, a nawet zabijać. Lubili ingerować w sprawy śmiertelników i krzyżować im plany. (źródło https://historykon.pl/matura/religia-starozytnego-rzymu-i-poczatki-chrzescijanstwa-15-temat-maturalny

Przeczytaj i przemyśl

Święty Paweł apostoł

(21) Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących. (22) Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, (23) MY GŁOSIMY CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, (24) dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. (25) To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi. (26) Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. (27) Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; (28) i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to co jest, unicestwić, (29) tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga. (30) Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, (31) aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi.

Święty Jan apostoł napisał

 (19) WIEMY, ŻE JESTEŚMY Z BOGA, CAŁY ZAŚ ŚWIAT LEŻY W MOCY ZŁEGO. (20) WIEMY TAKŻE, ŻE SYN BOŻY PRZYSZEDŁ I OBDARZYŁ NAS ZDOLNOŚCIĄ ROZUMU, ABYŚMY POZNAWALI PRAWDZIWEGO. JESTEŚMY W PRAWDZIWYM BOGU, W SYNU JEGO, JEZUSIE CHRYSTUSIE. ON ZAŚ JEST PRAWDZIWYM BOGIEM I ŻYCIEM WIECZNYM. (21) DZIECI, STRZEŻCIE SIĘ FAŁSZYWYCH BOGÓW.(1 J 5,19-21)